به گزارش مشرق به نقل از فارس، اندیشکده اسراییلی «مطالعات استراتژیک ملی»
در مقاله‌ای به قلم «اران اودید» و «آلترامن اون» می‌نویسد: میت رامنی
نامزد جمهوری خواه و باراک اوباما نامزد دموکرات بار دیگر در مورد سیاست
خارجی با هم به مناظره پرداختند. عنوان این منظره مشخص بود: توافق و انسجام
در مسائل کلیدی سیاست خارجی آمریکا. هیچ یک از کاندیداها چارچوب جدیدی را
برای سیاست خارجی آمریکا ترسیم نکرده و در مورد حمله به تاسیسات هسته‌ای
ایران و تلاش در جهت استقرار صلح در فلسطین سخنی به میان نیاوردند.
در واقع رامنی به اجماع افکار عمومی آمریکا اشاره کرد و گفت این اجماع منجر به کاهش خشونت و فاصله از مسائل خاورمیانه شده است. آنان به این نکته اشاره کردند که در ژانویه ۲۰۱۳، اسرائیل دوست نزدیکی در کاخ سفید خواهد داشت، کسی که تمایل دارد در کنار اسرائیل به عنوان بزرگترین متحد آمریکا در خاورمیانه قرار گیرد.
* حمایت بی‌چون چرای آمریکا از اسرائیل
این مناظره تا حدودی دیدگاه واقعی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نشان می‌دهد. دوران جدید با دوران ریاست جمهوری کلینتون و بوش پسر تفاوت دارد. آمریکای کنونی به روابط دیپلماتیک و حمایت مالی از اسرائیل ادامه داده و همکاری‌های نظامی و اطلاعاتی با این رژیم را افزایش خواهد داد. با وجود ادعای مقامات آمریکا مبنی بر اینکه اسرائیل باید خود مشکلاتش را مرتفع نماید، کاخ سفید از تلاویو حمایت می‌کند.
* موضوع فلسطین مسئله‌ای حاشیه‌ای در مناظره
در دوران ریاست جمهوری بوش و کلینتون شاهد آمریکایی متفاوت بودیم. خوب یا بد، واشنگتن بیشتر در جهت استقرار صلح تلاش نموده و کمتر برای شکل گیری خاورمیانه، از نیروهای نظامی استفاده می‌کرد. در سال‌های نخست دوران ریاست جمهوری اوباما، آمریکا فعالانه به سیاست‌های قبلی ادامه داد، تا جایی که این موضوع تنش‌هایی را با نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل به وجود آورد. افزایش بدهی‌های خارجی آمریکا، خستگی مردم آمریکا از جنگ و تحولاتی نظیر بهار عربی، منجر به تغییر این روش شدند. با وجود دخالت نظامی آمریکا در لیبی، در طول مناظره هیچ یک از نامزدها، توسل به زور در سوریه را پیشنهاد ندادند. دو طرف بر خروج نیروها از افغانستان تاکید کرده و به صورت اجمالی به بررسی تحولات عراق و مسائل پیرامون آن پرداختند. موضوع فلسطین که سابقا از مسائل مهم سیاست خارجه آمریکا محسوب می‌شد، در حاشیه قرار داشت و رامنی تنها یک بار به آن اشاره کرد اما اوباما کوچکترین اشاره‌ای به آن نداشت.
* اتخاذ گزینه نظامی بر ضد ایران آخرین گزینه هر دو کاندیدا
در این مناظره، دو طرف دیدگاه محتاطانه‌ای را در قبال موضوع ایران اتخاذ کرده و از تحریم‌ها برضد این کشور حمایت کردند. رامنی به لزوم وضع تحریم‌های شدیدتر اشاره کرد. این امر نشان دهنده اجماع مقامات آمریکا در مورد وضع تحریم بر علیه ایران است. هیچ یک از کاندیدها به اتخاذ راه‌حل نظامی بر علیه تهران اشاره‌ای نکرده و گزینه نظامی را آخرین انتخاب خود دانستند. رامنی و اوباما نسبت به پیشنهاد «باب شیفر» مبنی بر عقد قرداد دفاعی عمومی با اسرائیل خوش بین نبودند. مهمترین اختلاف دو طرف بر سر ترسیم خط قرمز بر علیه ایران بود. رامنی بار دیگر بر لزوم ممانعت از دستیابی ایران به دانش هسته‌ای تاکید کرد. به باور وی این امر ایران را قادر می‌سازد تا در جهت ساخت بمب اتم گام بردارد. از سوی دیگر، اوباما اظهار کرد که سیاست گذاران آمریکایی به دقت فعالیت‌های هسته‌ای ایران را رصد می‌کنند و در صورت اقدام ایران برای ساخت بمب هسته‌ای، اقدامات لازم برای توقف ایران را انجام خواهند داد. این موضوع عمده تفاوت سیاست خارجی رامنی و اوباما قلمداد می‌شود.
* دیدگاه طرفین در قبال ایران تفاوت چندانی با هم ندارد
از این لحاظ، دیدگاه رامنی و اوباما در قبال مسئله ایران، مانند دیگر موضوعات، مورد توجه میانه‌رو‌های مردد خسته از جنگ قرار گرفت. با توجه به این موضوع، در واقع دیدگاه طرفین در قبال ایران تفاوت چندانی با هم ندارد. با این حال دو کاندیدا سعی کردند با اتخاذ شیوه‌ای متفاوت خود را از دیگری تمیز دهند. رامنی، اوباما را به ضربه زدن به اقتدار آمریکا متهم ساخت و عذرخواهی آمریکا از کشورهای خاورمیانه را در این موضوع دخیل دانست. رامنی مجددا سخنان خود مبنی بر افزایش بودجه نظامی و تقویت نیروی دریایی را تکرار کرد. اوباما سخنان رامنی را رد کرد و آن را بزرگترین دروغ تبلیغاتی نامید. اوباما رامنی را به خاطر بی‌اطلاعی از نیازهای واقعی ارتش سرزنش کرد و افزایش کم‍‍‍‍ّی عدوات و تجهیزات نظامی را ضروری ندانست. به باور وی پیشرفت فناوری کمبود تعداد آنان را جبران می‌کند. به عبارت دیگر، رامنی بر تفاوت قدرت و ضعف متمرکز شده بوده در حالی که اوباما بر تفکر و آمادگی تاکید می‌ورزید. با این حال، رای دهندگان تصمیم گیرنده هستند.
* کاهش توان آمریکا در خاورمیانه
به نظر می‌رسد که آمریکا انرژی و توان لازم برای رویارویی با مسائل خاورمیانه را ندارد. این کشور قوه تخیل خود در قبال مسائل خارجی را از داده است. رامنی بر لزوم استقرار دموکراسی و تجارت آزاد در کشورهای عربی از طریق کمک به برنامه‌هایی در جهت تقویت نقش قانون در جامعه، تاکید کرد. اوباما تلویحا با دیدگاه رامنی موافقت نمود. ارتقای سطح دموکراسی از اهداف بنیادین دولت‌های کندی تا بوش محسوب می‌شود و راهبرد آن مانند راهبرد اتحادیه اروپاست. در این مناظره طرفین کمتر به مسائل کشورهای اروپایی، چین، روسیه، هند، آفریقا و آمریکای لاتین اشاره کردند.
* اسرائیل بزرگترین متحد آمریکا در خاورمیانه
آمریکا از اسرائیل حمایت خواهد کرد. تغییر شرایط، بر اعماق روابط واشنگتن-تلاویو تاثیر گذار نبوده است. هر دو کاندیدا، بر لزوم ادامه روابط با اسرائیل تاکید کرده و تلاویو را متحد راهبردی آمریکا در خاورمیانه دانستند (دو طرف با افتخار این موضوع را عنوان نمودند). روابط آمریکا و اسرائیل مسائلی چون: جنگ‌های طولانی، کمپین‌های غیرقانونی، استرس ناشی از بدهی‌های آمریکا و بهار عربی را پشت سر نهاده است. کاندیداها مایل نیستند که اختلاف دو طرف در قبال ایران، باعث اظهار نظرهایی مبنی بر سردی روابط واشنگتن-تلاویو شود. رامنی و اوباما بر لزوم مدیریت روابط اسرائیل-آمریکا تاکید کرده و اظهار داشتند که از هیچ کوششی در جهت تحقق این مهم فروگذار نخواهند کرد.
* اهمیت نتایج انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا و انتخابات نخست وزیری اسرائیل
این مناظره را می‌توان هشداری به سیاست گذاران اسرائیلی تلقی کرد. نتایج انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا و انتخابات نخست وزیری اسرائیل از اهمیت فراوانی برخوردار است. نزدیکی دیدگاه مقامات دولت آمریکا و سران اسرائیل موجب همکاری بهتر در تمام زمینه‌ها خواهد شد (همکاری در زمینه طرح صلح، موضوع ایران و بهار عربی). احتمال همکاری حزب راستگرای افراطی اسرئیل و دولت اوباما (در صورت انتخاب مجدد) نیز وجود دارد. این امر مستلزم بازنگری در سیاست خارجی و اولویت بندی اهداف و اتخاذ شیوه صحیح به منظور نیل به آنان است. با این حال، مهمترین مسئله اعتماد متقابل طرفین، در بالاترین سطح می‌باشد.
* مخالفت مردم آمریکا با هر گونه ماجراجویی این کشور
جدای از پیروزی هر کدام از کاندیدها در انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا، رئیس جمهور آمریکا با مانع مهمی به نام افکار عمومی آمریکا رو به رو خواهد بود. به عبارت دیگر، مردم آمریکا مخالف هر نوع ماجراجویی نظامی آمریکا در ایران، سوریه و کشورهای دیگر هستند. چنین به نظر می‌رسد که آمریکا تنها در صورت وجود شواهد و مدارک کافی به زور متوسل خواهد شد. ممکن است اسرائیل، آمریکا را نسبت به حمله نظامی مجاب نماید. با این حال، تلاویو باید خواست مردم آمریکا را در نظر بگیرد. ممکن است این موضوع (خواست مردم آمریکا) در سال‌های آتی نقش محوری‌تری در تعیین چارچوب روابط آمریکا و اسرائیل ایفا کند.
در واقع رامنی به اجماع افکار عمومی آمریکا اشاره کرد و گفت این اجماع منجر به کاهش خشونت و فاصله از مسائل خاورمیانه شده است. آنان به این نکته اشاره کردند که در ژانویه ۲۰۱۳، اسرائیل دوست نزدیکی در کاخ سفید خواهد داشت، کسی که تمایل دارد در کنار اسرائیل به عنوان بزرگترین متحد آمریکا در خاورمیانه قرار گیرد.
* حمایت بی‌چون چرای آمریکا از اسرائیل
این مناظره تا حدودی دیدگاه واقعی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نشان می‌دهد. دوران جدید با دوران ریاست جمهوری کلینتون و بوش پسر تفاوت دارد. آمریکای کنونی به روابط دیپلماتیک و حمایت مالی از اسرائیل ادامه داده و همکاری‌های نظامی و اطلاعاتی با این رژیم را افزایش خواهد داد. با وجود ادعای مقامات آمریکا مبنی بر اینکه اسرائیل باید خود مشکلاتش را مرتفع نماید، کاخ سفید از تلاویو حمایت می‌کند.
* موضوع فلسطین مسئله‌ای حاشیه‌ای در مناظره
در دوران ریاست جمهوری بوش و کلینتون شاهد آمریکایی متفاوت بودیم. خوب یا بد، واشنگتن بیشتر در جهت استقرار صلح تلاش نموده و کمتر برای شکل گیری خاورمیانه، از نیروهای نظامی استفاده می‌کرد. در سال‌های نخست دوران ریاست جمهوری اوباما، آمریکا فعالانه به سیاست‌های قبلی ادامه داد، تا جایی که این موضوع تنش‌هایی را با نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل به وجود آورد. افزایش بدهی‌های خارجی آمریکا، خستگی مردم آمریکا از جنگ و تحولاتی نظیر بهار عربی، منجر به تغییر این روش شدند. با وجود دخالت نظامی آمریکا در لیبی، در طول مناظره هیچ یک از نامزدها، توسل به زور در سوریه را پیشنهاد ندادند. دو طرف بر خروج نیروها از افغانستان تاکید کرده و به صورت اجمالی به بررسی تحولات عراق و مسائل پیرامون آن پرداختند. موضوع فلسطین که سابقا از مسائل مهم سیاست خارجه آمریکا محسوب می‌شد، در حاشیه قرار داشت و رامنی تنها یک بار به آن اشاره کرد اما اوباما کوچکترین اشاره‌ای به آن نداشت.
* اتخاذ گزینه نظامی بر ضد ایران آخرین گزینه هر دو کاندیدا
در این مناظره، دو طرف دیدگاه محتاطانه‌ای را در قبال موضوع ایران اتخاذ کرده و از تحریم‌ها برضد این کشور حمایت کردند. رامنی به لزوم وضع تحریم‌های شدیدتر اشاره کرد. این امر نشان دهنده اجماع مقامات آمریکا در مورد وضع تحریم بر علیه ایران است. هیچ یک از کاندیدها به اتخاذ راه‌حل نظامی بر علیه تهران اشاره‌ای نکرده و گزینه نظامی را آخرین انتخاب خود دانستند. رامنی و اوباما نسبت به پیشنهاد «باب شیفر» مبنی بر عقد قرداد دفاعی عمومی با اسرائیل خوش بین نبودند. مهمترین اختلاف دو طرف بر سر ترسیم خط قرمز بر علیه ایران بود. رامنی بار دیگر بر لزوم ممانعت از دستیابی ایران به دانش هسته‌ای تاکید کرد. به باور وی این امر ایران را قادر می‌سازد تا در جهت ساخت بمب اتم گام بردارد. از سوی دیگر، اوباما اظهار کرد که سیاست گذاران آمریکایی به دقت فعالیت‌های هسته‌ای ایران را رصد می‌کنند و در صورت اقدام ایران برای ساخت بمب هسته‌ای، اقدامات لازم برای توقف ایران را انجام خواهند داد. این موضوع عمده تفاوت سیاست خارجی رامنی و اوباما قلمداد می‌شود.
* دیدگاه طرفین در قبال ایران تفاوت چندانی با هم ندارد
از این لحاظ، دیدگاه رامنی و اوباما در قبال مسئله ایران، مانند دیگر موضوعات، مورد توجه میانه‌رو‌های مردد خسته از جنگ قرار گرفت. با توجه به این موضوع، در واقع دیدگاه طرفین در قبال ایران تفاوت چندانی با هم ندارد. با این حال دو کاندیدا سعی کردند با اتخاذ شیوه‌ای متفاوت خود را از دیگری تمیز دهند. رامنی، اوباما را به ضربه زدن به اقتدار آمریکا متهم ساخت و عذرخواهی آمریکا از کشورهای خاورمیانه را در این موضوع دخیل دانست. رامنی مجددا سخنان خود مبنی بر افزایش بودجه نظامی و تقویت نیروی دریایی را تکرار کرد. اوباما سخنان رامنی را رد کرد و آن را بزرگترین دروغ تبلیغاتی نامید. اوباما رامنی را به خاطر بی‌اطلاعی از نیازهای واقعی ارتش سرزنش کرد و افزایش کم‍‍‍‍ّی عدوات و تجهیزات نظامی را ضروری ندانست. به باور وی پیشرفت فناوری کمبود تعداد آنان را جبران می‌کند. به عبارت دیگر، رامنی بر تفاوت قدرت و ضعف متمرکز شده بوده در حالی که اوباما بر تفکر و آمادگی تاکید می‌ورزید. با این حال، رای دهندگان تصمیم گیرنده هستند.
* کاهش توان آمریکا در خاورمیانه
به نظر می‌رسد که آمریکا انرژی و توان لازم برای رویارویی با مسائل خاورمیانه را ندارد. این کشور قوه تخیل خود در قبال مسائل خارجی را از داده است. رامنی بر لزوم استقرار دموکراسی و تجارت آزاد در کشورهای عربی از طریق کمک به برنامه‌هایی در جهت تقویت نقش قانون در جامعه، تاکید کرد. اوباما تلویحا با دیدگاه رامنی موافقت نمود. ارتقای سطح دموکراسی از اهداف بنیادین دولت‌های کندی تا بوش محسوب می‌شود و راهبرد آن مانند راهبرد اتحادیه اروپاست. در این مناظره طرفین کمتر به مسائل کشورهای اروپایی، چین، روسیه، هند، آفریقا و آمریکای لاتین اشاره کردند.
* اسرائیل بزرگترین متحد آمریکا در خاورمیانه
آمریکا از اسرائیل حمایت خواهد کرد. تغییر شرایط، بر اعماق روابط واشنگتن-تلاویو تاثیر گذار نبوده است. هر دو کاندیدا، بر لزوم ادامه روابط با اسرائیل تاکید کرده و تلاویو را متحد راهبردی آمریکا در خاورمیانه دانستند (دو طرف با افتخار این موضوع را عنوان نمودند). روابط آمریکا و اسرائیل مسائلی چون: جنگ‌های طولانی، کمپین‌های غیرقانونی، استرس ناشی از بدهی‌های آمریکا و بهار عربی را پشت سر نهاده است. کاندیداها مایل نیستند که اختلاف دو طرف در قبال ایران، باعث اظهار نظرهایی مبنی بر سردی روابط واشنگتن-تلاویو شود. رامنی و اوباما بر لزوم مدیریت روابط اسرائیل-آمریکا تاکید کرده و اظهار داشتند که از هیچ کوششی در جهت تحقق این مهم فروگذار نخواهند کرد.
* اهمیت نتایج انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا و انتخابات نخست وزیری اسرائیل
این مناظره را می‌توان هشداری به سیاست گذاران اسرائیلی تلقی کرد. نتایج انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا و انتخابات نخست وزیری اسرائیل از اهمیت فراوانی برخوردار است. نزدیکی دیدگاه مقامات دولت آمریکا و سران اسرائیل موجب همکاری بهتر در تمام زمینه‌ها خواهد شد (همکاری در زمینه طرح صلح، موضوع ایران و بهار عربی). احتمال همکاری حزب راستگرای افراطی اسرئیل و دولت اوباما (در صورت انتخاب مجدد) نیز وجود دارد. این امر مستلزم بازنگری در سیاست خارجی و اولویت بندی اهداف و اتخاذ شیوه صحیح به منظور نیل به آنان است. با این حال، مهمترین مسئله اعتماد متقابل طرفین، در بالاترین سطح می‌باشد.
* مخالفت مردم آمریکا با هر گونه ماجراجویی این کشور
جدای از پیروزی هر کدام از کاندیدها در انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا، رئیس جمهور آمریکا با مانع مهمی به نام افکار عمومی آمریکا رو به رو خواهد بود. به عبارت دیگر، مردم آمریکا مخالف هر نوع ماجراجویی نظامی آمریکا در ایران، سوریه و کشورهای دیگر هستند. چنین به نظر می‌رسد که آمریکا تنها در صورت وجود شواهد و مدارک کافی به زور متوسل خواهد شد. ممکن است اسرائیل، آمریکا را نسبت به حمله نظامی مجاب نماید. با این حال، تلاویو باید خواست مردم آمریکا را در نظر بگیرد. ممکن است این موضوع (خواست مردم آمریکا) در سال‌های آتی نقش محوری‌تری در تعیین چارچوب روابط آمریکا و اسرائیل ایفا کند.
